බිඳුණු නිද්‍රාව

ගයන්නම්
නි‍ද්‍රා ගීයක්
ඇවැසි නම් නිදන්නට
විඩාබර නෙතු පියට...

වයන්නම්
මුදු සොඳුරු තනුවක්
වාරු ගෙන
අතැඟිලි තුඩින්
පිරිමදින හද වෙණ තතින්...

සදන්නම්
සුව යහනක්
අඳුරු මුත්
සොඳුරු වන පෙතෙහි
ඈත ගැඹුරක...

නමුදු...

බිඳුණහොත්
ඒ සොඳුරු නිද්‍රාව..

පිරිපහදු කළ නොහී
මළ බැ‍ඳෙන තත්
නින්නාද නොම නැගුන
තනුව මා...

නිනව් නැති ගම් දනව් සරා ගොස්
හිම කතර නතර වූ
හීතලෙන් හිරිවැ‍ටුණු
පවන මා...

පදෙන් පද කඳුළු වැල් අමුණමින්
විඩෙන් විඩ සුසුම් රළ පා කෙරූ
මුවින් මුව නිරන්තර ‍රැව් නොදුන්
කවිය මා