අසම්මතය

මී බඳුන තුරුළු කොට
දුම් වැටිය සිප ගන්න
හීන් හීනෙක ‍රැඳී
අඩ දෙනෙත සතපන්න...
දුම් වළා අතරමැද
උමතු ලොවකට වන්න
සුළඟ මත තවරවා
ඔය සුවඳ මට දෙන්න...
හෙමි හෙමින් පාත් වී
සුදු කොපුල සිප ගන්න
මුදු දෙතොල විවර කර
මඳහසක් මට දෙන්න...
උණු කඳුළ තව එපා
නෙත් කෙවෙනි පුරවන්න
මේ විරහ දුක නිවා
හදට සිහිලක් දෙන්න...

මහා සාගරයකින්
දිය බිඳක් ඵල වේද?
අසම්මත පෙම් ලොවක
නුඹ කෙලෙස වැජඹේද?
ඉතින් ඔය කොපුල් තල
මා කෙසේ සිප ගම්ද?
මා මියෙනතුරා නුඹ
පිළි ගන්න හැකි වේද?